مدارس ابتدايي و راهنمايي بركت اهدايي مقام معظم رهبري در بوشهر افتتاح مي‌شوند.

به گزارش ايسنا، مدارس ابتدايي و راهنمايي بركت كه در شهرستان‌هاي ديلم و دير با اعتباري بالغ بر 5120000000 ريال احداث شده‌اند، داراي استانداردهاي ملي از جمله فضاي آموزشي، فضاي پرورشي، محوطه‌سازي، ديواركشي و ... هستند. مدرسه ابتدايي روستاي بنه اسماعيل با 1615 متر مربع و راهنمايي روستاي دير با 1892 متر مربع مساحت طي روزهاي سه‌شنبه و چهارشنبه مورخ 26 و 27 ارديبهشت ماه با حضور مسوولان استان بوشهر، سازمان تجهيز و نوسازي مدارس و بنياد بركت وابسته به ستاد اجرايي فرمان حضرت امام (ره) افتتاح مي‌شوند.

عمليات ساخت اين مدارس كه يكصد و چهل و يكمين و يكصد و چهل و دومين مدرسه بركت هستند در حدود يك سال به طول انجاميده كه پس از افتتاح تحويل آموزش و پرورش استان بوشهر مي‌گردند.

مدارس بركت طبق فرامين ابلاغي مقام معظم رهبري (مدظله العالي) به ستاد اجرايي فرمان حضرت امام (ره) از مهرماه 1387 در مناطق محروم كشور با اختصاص بيش از 640 ميليارد ريال اعتبار در حال احداث مي‌باشند.

امان ز لحظه ی غفلت که شاهدم هستی !

امان ز لحظه ی غفلت که شاهدم هستی !
چند روز پیش برای خرید شیرینی به یک قنادی رفتم . پس از انتخاب شیرینی ، برای توزین و پرداخت مبلغ آن به صندوق مراجعه کردم.
آقای صندوقدار مردی حدوداً ۵۰ ساله به نظر می رسید . با موهای جوگندمی ، ظاهری آراسته ، صورتی تراشیده و به قول دوستان “ فاقد نشانه های مذهبی!” القصه… ،
هنگام توزین شیرینی ها ، اتفاقی افتاد عجیب غریب !
اتفاقی که سالهاست شاهدش نبودم . حداقل در شهر گناهان کبیره (تهران) مدتها بود که چنین چیزی را ندیده بودم .
آقای شیرینی فروش جعبه را روی ترازوی دیجیتال قرار داد ، بعد با استفاده از جدول مقابلش وزن جعبه را از وزن کل کم کرد . یعنی در واقع وزن خالص شیرینی ها(NET WEIGHT)  را به دست آورد . سپس وزن خالص را در قیمت شیرینی ضرب کردو خطاب به من گفت: “۲۸۰۰ تومان قیمت شیرینی به اضافه ۵۰ تومان پول جعبه می شودبه عبارت۲۸۵۰ تومان “
نمی دانم مطلع هستید یا خیر! ولی سایر شیرینی فروشیهای شهرمان ، جعبه را هم به قیمت شیرینی به خلق الله می فروشند. و اصلاً راستش را اگر بخواهید بیشترشان معتقدند که بیش از نیمی از سودشان از این راه است. اما فروشنده مذکور چنین کاری نکرد. شیرینی را به قیمت شیرینی فروخت و جعبه را به قیمت جعبه. کاری که شاید درذهن شمای خواننده عادی باشد ولی در این صنف و در این شهر به غایت نامعمول و نامعقول ! رودربایستی را کنار گذاشتم و از فروشنده پرسیدم : “ چرا این کار را کردید؟!! ” ابتدا لبخند زد و بعد که اصرار مرا دید ، اشاره کرد که گوشم را نزدیک کنم . سرش را جلو آورد و با لحن دلنشینی گفت : “ اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. ویل للمطففین…” و بعد اضافه کرد : “ وای بر کم فروشان! داد از کم فروشی! امان از کم فروشی! “ پرسیدم : “ یعنی هیچ وقت وسوسه نمی شوید؟!! هیچ وقت هوس نمی کنید این سود بی زحمت را….” حرفم را قطع می کند : “چرا ! خیلی وقتها هوس می کنم. ولی این را که می بینم…” و اشاره می کند به شیشه میز زیر ترازو. چشم می دوزم به نوشته زیر شیشه : “ امان ز لحظه غفلت که شاهدم هستی! “
چیزی درونم گر می گیرد . ما کجاییم و بندگان مخلص خدا کجا ! حالم از خودم بهم می خورد. هزاربار تصمیم گرفته ام آدمها را از روی ظاهرشان طبقه بندی نکنم. به قول محمد  Lableنزنم روی آدمها. ولی باز روز از نو و روزی از نو. راستی ما کم فروشی نمی کنیم؟ کم فروشی کاری ، کم فروشی تحصیلی ، گاهی حتی کم فروشی عاطفی ! کم فروشی مذهبی ، کم فروشی انسانی….روزنامه خواندن در ساعت کاری ، گفت و گوهای تلفنی ، گشت و گذارهای اینترنتی…..